อีกวันหนึ่งของชีวิต

ณ วันนี้ วันที่  21 กรกฎาคม 2556

ณ วันนี้ของชีวิต..ข้าพเจ้าอีกวันได้เขียน บล๊อกนี้ ตอนค่ำๆ  อยู่ภายในบ้านเพียงคนเดียว
ในเดือน รอมาฎอน...

...วันนี้ รู้สึกเวียนหัว ..จะอ้วก..และก็ในท้องปั่นปวนจัง....
เกิดจากอะไรนะ..เครียด..หรือวิตกกังวลมากหรือเปล่า...

....แต่ความรู้สึก ณ ตอนนี้ เหมือน โดดเดี่ยว..เดียวดาย.....(หรือว่า บรรยากาศพาไป)


นั่งคิด..นอนคิดว่า ...ถ้าอนาคต พระเจ้าท่านทรงให้มีชีวิตอยู่... ถึงตอนแก่ ...


แล้วชีวิตข้าพเจ้าจะเป็นอย่างไร.....เฮ่อ....

วันนี้ไม่มีใคร

ถึงวันนี้ไม่มีใครเข้าใจ
เธอไกลเพราะใจเปลี่ยน
หวังวาดไว้กลับกลายเป็นฝันไป ทำใจเสียตัวเรา

ถึงวันนี้ไม่มีดังเมื่อวาน
หวานนั้นไม่มีปลอบ
ถึงวันนั้นต่างกันกับเมื่อวาน เก็บวันวานเอาไว้สอนใจเรา

* อาจไม่มีคนห่วงใย ไม่มีคนสนใจ
อาจไม่มีใครปลอบใจให้ใจ
อาจไม่มีใครแบ่งปันไม่มีใครสำคัญ
อาจไม่มีใครผูกพันวันนี้  ไม่มี

แม้วันนี้จะเดินเพียงผู้เดียว
ลดเลี้ยวเส้นทางใหม่
หวังยังหวังไม่รอใครเห็นใจ เดินไปด้วยตัวเอง

ย้ำใจไว้ให้คอยวันที่ดี
นานปีก็ไม่หวั่น
แม้วันนั้นอ่อนแอไม่เข้าที แต่วันนี้ไม่ท้อ  พอใจ

วันนี้เป็น ถือศีลอด วันที่ 4 แหละ

หลังจากละศีลอดเสร็จ..ยังรู้สึก มึนๆ หัว และ ก็เวียนๆหัวยังไงไม่รู้ครับ...เฮ่อ..

สภาพ ณ วันนี้ 

 

สภาพจิตใจ ณ วันนี้

สภาพจิตใจ ณ วันนี้ ก็ยังคงกังวล คิดมากเรื่องงาน อยู่นะครับ 

และเรื่องลูกสาวด้วย...

...แต่ก็ต้องทำใจทุกอย่าง...อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด

..อะไรมันจะตายมันก็ตาย....

...อยู่กันไปจนกว่า หมดเวรหมดกรรม...