อีกละ...อาการแบบนี้..โผล่มาอีกแล้ว....เบื่อมากๆ รู้สึก เงียบๆ เหงาๆ ในใจ...
รู้สึกโดดเดี่ยว...(โอ้ยอธิบาย...ไม่ถูกเลย)....แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เมื่อไหร่...
...อาการก็จะเป็นอย่างนี้...เสมอ...พยายามแล้ว..พยายามอีกจะไม่คิดอะไรให้มันมาก..ถึงอนาคต..ที่มันยังไม่เกิด...แต่มันก็ฟุ้งซ่าน....ไปได้เรื่อยจริงๆ ข้าพเจ้า...
....เอะ..หรือว่า...คิดถึงเธอ..มากเกินไปหรือเปล่า....(อิอิอิ).....
จะอย่างไรก็ตามแต่..."จะขอรักเธอตลอดไป" ...จะรักให้ดีที่สุด..เท่าที่จะให้ได้...
แม้ว่าอนาคต..มันจะเป็นอย่างไร..จะเกิดอะไรขึ้น....
"อยากบอกเธอว่า.....คิดถึงมากนะครับ..."
จะรอเธอตลอดไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น